Międzynarodowa służba katolickiej odnowy charyzmatycznej CHARIS jest narzędziem promowania jedności ciała Chrystusa i pracy na jej rzecz, tak jak to wyraża modlitwa Jezusa, w której prosił On Ojca, aby wszyscy stanowili jedno (J 17). Do podjęcia służby CHARIS zaproszeni zostali wszyscy katolicy, którzy utożsamiają się z nurtem odnowy charyzmatycznej, czyli ponad 200 milionów osób.
Statut CHARIS definiuje cztery cele, które służą osiągnięciu chrześcijańskiej jedności. Dwa z nich dotyczą jedności wewnątrz rodziny katolickiej. Dwa kolejne określają kierunek działań na rzecz jedności, które wykraczają poza obręb denominacji i swoim oddziaływaniem wypełniają całe Ciało Chrystusa.
- zachęcanie do współpracy między wspólnotami zrodzonymi z Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej, mając na celu to, aby doświadczenie poszczególnych wspólnot stało się dostępne dla dobra wszystkich
- zachęta do tworzenia sieci i współpracy pomiędzy różnymi rzeczywistościami w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej w dziedzinach formacji, ewangelizacji itp.
- promowanie ekumenicznego wymiaru Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej i wzbudzanie zaangażowania w posługę na rzecz jedności wszystkich chrześcijan
- budowanie komunii: między osobami zaangażowanymi w różne rzeczywistości w ramach Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej; z ruchami kościelnymi nie odnoszącymi się do tego strumienia łaski; a także z innymi Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami, zwłaszcza z tymi, które żyją doświadczeniem Pięćdziesiątnicy
Jak praktycznie budować jedność? Do czego zachęca CHARIS?
1. Naucz się tego, czego naucza nasz własny Kościół na temat jedności chrześcijan, zwłaszcza w Dekrecie o ekumenizmie Soboru Watykańskiego II oraz Encykliki Jana Pawła II „Ut unum sint” (łac. „Aby byli jedno”).
2. Módl się o jedność z innymi chrześcijanami, a także o prowadzenie i mądrość Ducha Świętego w docieraniu do nich.
3. Naucz się wysoko cenić dary, które przynosimy sobie nawzajem, będące częścią życia wiarą naszych własnych wspólnot.
4. Pielęgnuj głęboki szacunek dla sumienia innych, ich wolności w Chrystusie, ich poglądów i praktyk.
5. Zwróć uwagę na drobne sprawy, takie jakie Twoja mowa lub czyny, które mogą obrażać lub drażnić naszych chrześcijańskich braci i siostry, i staraj się tego unikać.
6. Niech czynienie dobra będzie Twoim celem w kontaktach z innymi chrześcijanami. Miłość zwycięża wiele rzeczy.
7. Kiedy już nawiążesz relacje z innymi chrześcijanami, szukaj sposobów, abyś razem z nimi mógł się modlić i posługiwać, zwłaszcza ludziom ubogim, chorym, samotnym, wykluczonym, cierpiącym i wszystkim znajdującym się na marginesie społeczeństwa.
8. Szukaj sposobów wspólnej ewangelizacji oraz głoszenia Chrystusa i Ewangelii razem z innymi chrześcijanami.
